Մի մարդ-հարյուր կյանք

Խոսքն իմ մասին։Իմ և գրքերիս։
Ես սիրում եմ,կարելի է ասել խենթանում հին գրքերի բույրի համար։Ես խենթանում եմ գրադարանների,գրքերի ծովի համար,ես կարող եմ ժամեր շարունակ նստել գրադարանում`ֆրքերի ընկերակցությամբ...
Մանուկ ժամանակ ես գրքեր շատ չէի սիրում։Նույնիսկ մի անգամ ամռանը մայրիկս առաջադրանք էր տվել,այն է`օրական ամենաքիչը կարդալ 20 թերթ։Գիրքը հաճույքով էի կարդում,սակայն կարծում էի,թե ավելի հետաքրքիր և պետքական բաներ կան աշխարհում։Մանկական խորամանկությամբ փորձում էի արագ-արագ կարդալ,որ զբաղվեի իմ "լուրջ" գործերով։Բայց այ հեքիաթները կլանում էի ջրի պես,այնքան էի սիրում,հեքիաթներ կան,որ հաստատ 20 անգամ կարդացել եմ,եթե ոչ ավել։Այսօր դարակս դասավորելիս գտա իմ մանկության օրերի սիրելի հեքիաթների գրքերը`բելառուսական հեքիաթների ժողովածու,Սուտլիկ Որսկան,Ճամփորդներ,Արևելյան հեքիաթների հավաքածու,Կացին ախպեր,Հայկական հեքիաթների հավաքածու և այսպես շարունակ։Նույնիսկ մեկ-երկուսը վերցրեցի և սկսեցի կրկին կարդալ։Ես մինչև այսօր էլ սիրում եմ այդ հեքիաթները ու չնայած,որ այսօր զգացի դրանց պարզությունը,բայց և միաժամանակ դրանց իմաստը։Հեքիաթներից շատ բան կարելի է սովորել,հեքիաթն այն առաջին դուռն է,որ տանում է մեզ դեպի կյանք։
Հիշում եմ իմ առաջին գիրքը,որն ըստ իր ժանրի հեքիաթ չէր։Խոսքը "Գանձերի կղզի" գրքի մասին է։Իմ մանկական վատ սովորության պատճառով ես այսօր չեմ հիշում հեղինակի անունը,բայց հիշում եմ,որ շատ էի ուրախացել,որ արդեն "մեծերի" գիրք եմ կարդում(Անկեղծ ասած այդ գրքից հետո անգամ չէի դադարել հեքիաթներ կարդալը)։
Հաջորդ զոհս Ռոբինզոն Կրուզոն էր,մինչև այսօր էլ հիշում եմ,թե ինչպես էր պատսպարվում և պաշտպանվում վայրի կենդանիներից։Ես սիրեցի այդ գիրքը։
3-րդ գիրքս արդեն իրոք մի փոքր ավելի մեծահասակների համար էր,ասենք այժմյա իմ տարիքի։Խոսքը Բուլգակովի "Վարպետն ու Մարգարիտան" գրքի մասին է։Երբ ես տեսա դրա հեռուստասերիալը,ես պարզապես սիրահարվեցի այդ գրքին։Ու չնայած,որ մերոնք ասում էի,թե դեռ փոքր եմ այդ գրքի համար,ես այն կարդացի։Կարդալը թույլ է ասված-ես այն կուլ տվեցի։ :)
Այդպիսի մի "արգելված" գիրք էլ է եղել.Ջեյն Էյր։11կամ 10 տարեկան էի,երբ այդ գիրքն ընկավ ձեռքիս։Մայրս ասաց,որ դեռ փոքր եմ այդ գրքի համար և որ պետք չէ այն կարդամ։Բայց երբ մենք ամառանոցում էինք,ես այդ գիրքը ձեռքիս սողում էի մի անկյուն ու արագ-արագ հափշտակում։Ես սիրում եմ Ջեյնին։
Անցավ մի փոքր էլ ժամանակ և եկավ նոր ամառ։Ես գրանցվեցի մեր մոտակա գրադարանում ու...ու 2 օրվա ընթացքում մի գիրք էի վերջացնում։Ամբողջ օրը տարված էի միայն գրքով։Գրադարանավարուհիները հավանաբար կարծում էին,որ գրքերը հենց այնպես տանում-բերում եմ։Իսկ ես կարդում էի,այն էլ այնքան արագ։
Ես այնքան կյանք ապրեցի։Ես Թոմ Սոյերը,Հեքլբերի Ֆինը,Պրոֆեսոր Դոուելը,Անտեսանելի մարդն եմ,ես ապրեցի նրանց կյանքը,ես ապրեցի ուրիշ հարյուրավոր կյանքեր։Ես դարձա անճոռնի դերասան ու տաղանդավոր բժիշկ,ես դարձա Պուարոն ու Շերլոկ Հոլմսը։Ես ապրեցի զինվորի ծանր ու անբարոյականի թեթևաբարո կյանքով։Ես լիանաներից բռնված ճախրեցի ջունգլիներում ու կախարդանքի դպրոցում կռվեցի չարի դեմ։Ես դարձա անգլուխ,ես սիրեցի Մարգարիտային,ես ստեղծեցի հիպերբոլոիդ,ես բացահայտեցի սպանություններ։Ես ապրել եմ 16 տարվա,բայց հարյուրավոր կյանքեր։

Գրքերն ինձ համար նոր դռներ են`կյանքի նոր ակնկալիքներով։Եթե ինձ համար գոյություն ունի վիրտուալ կյանք,ապա դա գրքերն են։Գիքր,որտեղ կա նոր կյանք,նոր զգացմունքներ,նոր մարդիկ ու էմոցիաներ...որտեղ կամ նոր-ես։