воскресенье, 9 октября 2011 г.

Պատմություն և ֆիզիկա. հանճարների պատնեշներ

Ընդհանրապես ես շատ եմ ցավում,որ մեր դպրոցներում պատմության դասավանդման մեթոդներն ու առաջադրանքները սկսում և վերջանում են անգիր սովորելով,թվականների հերթականությամբ և ճակատամարտերի անուններով։Ու ընդհանրապես այն,ինչ սկսում է անգիր սովորելով,բացարձակապես կապ չունի խելքի,առավել ևս տրամաբանության հետ։Մենք պատմությունն անգիր ենք անում և ուղղակի մեր անգիր արածը թղթին ենք հանձնում։Ու ասեմ ձեզ,ես շատ ցավում եմ դրա համար։Պատմությունը հզոր գործիք է յուրաքանչյուր ազգի համար,իսկ մեզ նման ազգը,որն ունի հազարամյակների պատմություն,իրավունք չունի դպրոցում պատմությունն այնպես ուսուցանել,որ երեխաները Տիգրան Մեծից այն կողմ բան չհիշեն։Պատմությունը,ինչ խոսքը,հզոր գործիք է,երբ այն ճիշտ են օգտագործում...Այսօր իրավագիտության կամ միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետներում ուսելւ համար մենք հանձնում ենք պատմություն և այն շպրտում ենք գրողի ծոցը։Վերջացավ,գնաց։Այսի՞նքն օրինակ պատմության քննությունը հիշողության ճկունությունը ստուգելու միջ՞ոց է։Ու թող հիմա որևիցե մեկն իր խղճուկ համարձակությունը հավաքի և փորձի ինձ հակառակում համոզել։Մենք պատմությունն ուղղակի անգիր ենք սովորում...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...