четверг, 27 октября 2011 г.

-Կայսրինը տվե՛ք Կայրսին,Աստծունը`Աստծուն։

 Թերևս հատկանշական է այն,որ այսօր`Հոկտեմբերի քսանյոթին,ես պիտի խոսեմ մեր հայ առաքելական եկեղեցու և նրա հոգևոր հոր`Գարեգին Բ կաթողիկոսի մասին։
Այսօր`հոկտեմբերի քսանյոթին,քչերն են հիշում,որ Վազգեն Սարգսյանի հոգին երկինք ավանդվելուն զուգահեռ Գարեգին Բ-ն ընտրվեց հայ առաքելական եկեղեցու առաջնորդ։Այնժամ,երբ դաժանաբար սպանում էին մեր սպարապետին,երբ ինչ-որ անասուններ իրենց ձեռքերը մտցնում էին այդ հզոր մարդու արյան մեջ,նա կնքվում էր հոգևոր առաջնորդ։Նա եկավ արյամբ,ու պիտի գնա սեփական արյունով...
Հա,Քոչարյան,ու դու՛,դու էլ եկար արյունով ու գնացիր արյան ուղեկցությամբ։Սատանա՛,տեսնես կա՞ դեռ մեկը,որ չի տեսել,թե ինչպես էիր եկեղեցում Զատիկի ժամանակ ետ հրում մեր Աստվածավախ Կաթողիկոսի`քեզ մեկնած խաչը։Երևի տուն-տունիկ էիք խաղում հա՞։
-Ռոբիկ,դավայ ես խաչը քեզ մոտեցնեմ,մեկա դու հետ ես բրդելու,թող հարիֆները զարմանան։Մեկա սաղ մեր ձեռն ա,ով ինչ կարա անի...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...