среда, 26 октября 2011 г.

Ու էլի ես չեմ հասկանում...

Չնայած ըստ իմ պլանի այսօր պետք է շարունակեի գերմանացիներին նվիրված նյութս,երեկվա իմ ուսումնասիրությունները ստիպեցին ինձ այսօր ձեզ հետ ուրիշ բանի մասին խոսել...

Երեկ պետք է հանդիպեի գերմաներենի դիպլոմիս ղեկավարի`իմ գերմանացի ուսուցչի հետ։Մեր հանդիպման վայրը Օպերայի գլխավոր մուտքի մոտ էր,ու քանի որ երեկ անելիք շատ չունեինք,մնացինք նստարաններին նստած։

Մինչ այդ,երբ ես դեռ մենակ էի,շուրջս պտտվում էին երեխաներ`մոտ 12-15 տարեկան,ու խեթ-խեթ հայացքներ էին վրաս գցում։Երբ բջջայինիս զանգ եկավ,և ես պատասխանեցի գերմաներեն,քանզի զանգողն ուսուցիչս էր,երեխաների կասկածանքները փարատվեցին,ու նրանք տեղավորվեցին ինձանից մեկ նստարան այն կողմ,և իրենց շեղ հայացքներին զուգահեռ սկսեցին բարձրաձայն բացականչյություններ անել իմ հասցեին`չմտածելով,որ ես դրանք հասկանում եմ...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...