Լուսանկարչության արվեստի կուրյոզներից մեկը այնպիսի լուսանկարներ են,որոնցում լուսանկարվողը պատկերվում է հինգ պտտված դիրքերով։Այդ ձևով արված լուսանկարները սվորական լուսանկարների հետ համեմատ այն անկասկած առավելությունն ունեն,որ բնական շատ բնորոշ առանձնահատկությունների վերաբերյալ ավելի հստակ պատկերացում են տալիս.հայտնի է,թե լուսանկարիչներն ինչքան են հոգ տանում,որ լուսանկարվողի դեմքն ամենահարմար ձևով լինի շրջված։Իսկ այստեղ քննարկվող լուսանկարներում դեմքը միանգամից ստացված է մի քանի պտտված դիրքերով,և ամենաբնորոշը նկատելու ավելի շատ հնարավորություն կա։
Ինչպե՞ս են ստացվում այս լուսանկարները։Իհարկե հայերլիների միջոցով։Լուսանկարվողը նստում է մեջքով դեպի ֆոտոապարատը,իսկ դեմքը`դեպի երկու ուղղաձիգ հարթ հայերլիները,որոնց կազմում են 360 աստիճանի մեկ հինգերրորդ մասը,այն է թե`72 աստիճան։Այսպիսի հայելիների մեկ զույգը պետք է տա չորս պատկեր,որոնց տարբեր ձևով պտտված կլինեն ապարատի նկատմամբ։
Հայելիների միջից,որոնց շրջանակներ չպետք է ունենան,տեսախցիկը ոչ մի դեպքում նկարի մեջ չեն երևում։Դրա համար տեսախցիկը ծածկվում է երկու էկրանով այնպես,որ միայն օբյեկտիվը մնա դրսում,որն էլ իր հերթին,ինչպես նշեցի վերևում,նկարվողի անմիջապես ետևում է։
Պատկերների թիվը կախված է հայելիների թեքության աստիճանից։Որքան փոքր է անկյունը,այնքան շատ է նկարների քանակը.360/4=90,մենք կստանանք 4 նկար,360/6=60 և մենք կստանանք 6 նկար,360/8=45 և մենք կստանանք 8 նկար։Այսպիսով,ինչպես հասկացանք,կախված.թե հայելիների կազմած անկյունը 360 աստիճանի որ մասը կկազմի,կառաջանան տարբեր քանակի լուսանկարներ։Սակայն երբ անդրադարձումների թիվը մեծ է,պատկերները խավար և թույլ են ստացվում։Ուստի սովորաբար սահմանափակվում են հնգապատիկ լուսանկարներով։
Այնպես որ եկե՛ք նկարվենք շատ,որակով և հասկանալի և ամենակարևորը ֆիզիկան սիրելով։
Հ.գ.Նկարը ավելի հասկանալի դարձնելու համար քլիք արե՛ք վրան։Շատ քննադատորեն չմոտենաք,խնդրում եմ,ես այն պատկերել եմ համակարգչային ամենահասարակ Paint ծրագրով,բայց կարծում եմ հասկանալի ստացվեց :)
Ինչպե՞ս են ստացվում այս լուսանկարները։Իհարկե հայերլիների միջոցով։Լուսանկարվողը նստում է մեջքով դեպի ֆոտոապարատը,իսկ դեմքը`դեպի երկու ուղղաձիգ հարթ հայերլիները,որոնց կազմում են 360 աստիճանի մեկ հինգերրորդ մասը,այն է թե`72 աստիճան։Այսպիսի հայելիների մեկ զույգը պետք է տա չորս պատկեր,որոնց տարբեր ձևով պտտված կլինեն ապարատի նկատմամբ։Հայելիների միջից,որոնց շրջանակներ չպետք է ունենան,տեսախցիկը ոչ մի դեպքում նկարի մեջ չեն երևում։Դրա համար տեսախցիկը ծածկվում է երկու էկրանով այնպես,որ միայն օբյեկտիվը մնա դրսում,որն էլ իր հերթին,ինչպես նշեցի վերևում,նկարվողի անմիջապես ետևում է։
Պատկերների թիվը կախված է հայելիների թեքության աստիճանից։Որքան փոքր է անկյունը,այնքան շատ է նկարների քանակը.360/4=90,մենք կստանանք 4 նկար,360/6=60 և մենք կստանանք 6 նկար,360/8=45 և մենք կստանանք 8 նկար։Այսպիսով,ինչպես հասկացանք,կախված.թե հայելիների կազմած անկյունը 360 աստիճանի որ մասը կկազմի,կառաջանան տարբեր քանակի լուսանկարներ։Սակայն երբ անդրադարձումների թիվը մեծ է,պատկերները խավար և թույլ են ստացվում։Ուստի սովորաբար սահմանափակվում են հնգապատիկ լուսանկարներով։
Այնպես որ եկե՛ք նկարվենք շատ,որակով և հասկանալի և ամենակարևորը ֆիզիկան սիրելով։
Հ.գ.Նկարը ավելի հասկանալի դարձնելու համար քլիք արե՛ք վրան։Շատ քննադատորեն չմոտենաք,խնդրում եմ,ես այն պատկերել եմ համակարգչային ամենահասարակ Paint ծրագրով,բայց կարծում եմ հասկանալի ստացվեց :)
