четверг, 21 июля 2011 г.

We are one...

Ընթերցել անպայման այս երաժշտության ներքո...
Հե~յ,ողջույն ^_^ Ի՞նչ,ինչու՞ ես կախել հայացքդ,հապա մի թույլ տուր տեսնեմ աչքերդ..ահա,ես քեզ չեմ ճանաչում,բայց դա ի՞նչ կապ ունի,ասա ի՞նչ է պատահել։Չե՞ս ցանկանում կիսվել։Դե այդքան ժլատ մի եղի՛ր,ախր ես սիրում եմ քեզ,ահա,ես քո անունը չգիտեմ,բայց դու չես պատկերացնի թե ինչքան եմ ես քեզ սիրում։Անհաղո՞րդ է քո հոգուն սերն իմ այդ։Ուրեմն թու՛յլ տուր օգնեմ ու հասկացնեմ,որ սերը հասկանալ պետք չէ։Պետք չէ հասկանալ սեը լրիվ անծանոթ մարդու նկատմամբ,այն պետք է պարզապես ընդունել։Ի՞նչ։Դու չգիտես սերն ինչ է...դու ստում ես,դու ստում ես ինքդ քեզ,դու գիտես,թե սերն ինչ է։Այլապես այժմ այստեղ նստած չէիր լինի,նստարանին փոքրիկ մրսող թռչնակի նման նստած չէիր լինի,դու գիտես սերն ինչ է,այդ իսկ պատճառով դու այստեղ ես։Քո սիրտը կոտրե՞լ են։Ուրեմն նվիրի՛ր այն ինձ,խոստանում եմ ամենայն զգուշությամբ կպահեմ ու կփայփայեմ նրա ամեն մի կտորը,իսկ երբ հանկարծ սրտիդ փշուրները ցավեցնեն ձեռքերս,ապա աչքերիցս գլորված արցունքները կվերականգնեն սիրտդ,ու այն այլևս երբեք չի կոտրվի։Գիտե՞ս ինչու,որովհետև իմ արցունքների մեջ էլ սեր կա,իմ արցունքների մեջ էլ ես կամ...
Հոգի՞դ է ցավում։Ապա թու՛յլ տուր իմ մեծ հոգուց քեզ մի պատառիկ նվիրել։Դու այն կպահես սրտիդ մեջ`հոգուդ խորքում,և ես խոստանում եմ քեզ,որ այդ փոքրիկ կտորը կլուսավորի քո ամբողջ ներաշխարհը։Նա երբեք չի հուսահատվի մեծ խավարի պատճառով ու կպայքարի այնքան մինչև ներսիդ խավարը կսկսի նմանվել մահացող արեգակի շառագույն լույսին։Ու իմ այդ փոքրիկ պատառիկը կսիրի ու կփայփակի քո հոգուն այնքան ժաանակ,մինչև դու ինքդ մի օր պատրաստ կլինես քո հոգուց մի պատառիկ էլ ուրիշին տալուն։
Ի՞նչ։Դու չե՞ս կարող։Դու անսահման ցավ ես ունեցել։Դատա~րկ է ներսդ...Ուրեմն նայի՛ր ինձ վրա,նայի՛ր աչքերս մեջ ու տես անծայրածիր ցավից ծնված բարությունը։Չե՞ս հավատում իրական սիրուն։Ուրեմն մի հայացք նետի՛ր իմ սրտի մեջ,տե՛ս,որ անշահախնդիր սեր էլ կա...
Դու այլևս ուժ չունե՞ս։Համաձայն եմ,դու այլևս ուժ չունես վատը լինելու,իսկ լավը լինելու համար քեզ ուժ կտամ ես,այդ իսկ պատճառով ես այստեղ եմ`քո առջև...Ցավու՞մ են ոտքերդ,հոգնե՞լ ես քայլելուց...ապա ես կգրկեմ քեզ,ձեռքս կքցեմ ուսիդ,ես կդառնամ դու,կքայլեմ քեզ հավասար,դանդա~ղ,սակայն հաստատու՛ն։Ես քեզ կրկին կսովորեցնեմ քայլել,ինչպես տարիներ առաջ մայրդ։Սակայն...սակայն այս անգամ մենք կքայլենք ճիշտ ուղով...
Աչքերդ ցավում են արցունքից,հասկանում եմ..սակայն նայի՛ր այս աչքերին,նայի՛ր իմ աչքերին,տե՛ս թե քանի ծով են նրանք տեսել ու քանիսն են իրենց իսկ վրա չորացրել ու տե՛ս,թե դրանք քեզ հիմա ինչպե~ս են ժպտում..
Ինչպե՞ս թե դու արժանի չես դրան։Դու սրտե՞ր ես կոտրել,խաբե՞լ ես,բամբասե՞լ ես,վատաբանե՞լ ես,անգամ վիրավորե՞լ ես անմեղ մարդուն և հարվածել ես անօգնական ձագուկի՞ն։Դու լա՞վը չես։Գուցե,սական ես այստեղ եմ,քո կողքին,որպեսզի ասեմ,որ դու կարող ես լավը լինել,ես այստեղ եմ,որ օգնեմ քեզ,դու լավը չես եղել,սակայն այնուամենայնիվ ես քեզ էլ եմ սիրեւմ։Տե՛ս,որ աշխարհում ամեն ինչ չէ,որ փչացել է։Ուրեմն ես այստեղ եմ եկել,որ ասեմ քեզ`ե՛կ ինձ հետ,ձեռքս բռնի՛ր ամուր։Ես եկել եմ,որ քե~զ օգնեմ։Ես քեզ չեմ ազատում քո մեղքերից ու չեմ կոչում քեզ լավ մարդ։Դա չէ իրական սերը։Սակայն ես եկել եմ,որ ասեմ,գիտե՞ս`ես կամ,ես ամենահասարակ մարդ եմ ու ես քեզ էլ եմ սիրում։Միայն այդ ամենամաքուր սերը այժմ կբուժի քո վիրավոր միտքը։Ես այստեղ եմ ու դու պարզապես այլևս չես կարող վատը լինել։Դու վատը չես,յուրաքանչյուրիս մեջ մի կտոր սեր կա,իսկ սերը չի կարող վատը լինել,դու կարող ես փոխվել,դու պարզապես կարող ես քո սիրուն ազատություն տալ...։Ու դու կանես դա,ես գիտեմ,սի~րտս է այդպես  հուշում։
Ես քո ձեռքն ամուր պահած կանցկացնեմ քեզ մութ թունելի միջով։Դու կսովորես մթության մեջ էլ լույս տեսնել,դու կսովորես սիրո մեջ սեր ցանել ու բարության մեջ`բարություն։Ես..չէ՛,այդժամ արդեն մենք կգնտենք ճիշտ ուղին մեզ համար,քանզի մեզ կառաջնորդեն լույսով լցված հոգիները մեր ու սիրով լցված մեր աչքերը։Պարզապես մի՛ վախեցիր,հավատա՛ ինձ,ե՛կ,դու չես մոլորվի մութ թունելում,մի՛ վախեցիր լավը լինելու~ց,քանզի ես եմ քո կողքին,քանզի քո կողքին իմ սերն է...Քանզի ես քեզ կսովորեցնեմ սիրել,սիրել ամեն ինչ ու ամենքին...Ես քեզ կրկին կսովորեցնեմ քայլել,սակայն այս անգամ ճիշտ ուղով,արի՛ ինձ հետ...
Ես սիրու~մ եմ քեեեզ...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...