воскресенье, 25 марта 2012 г.

4 միջոց գերմաներեն գեղեցիկ խոսելու համար *

Եվ այսօր կանենք գերմաներենի առաջին դասընթացը։ 

Ցանկացած լեզվի համար առաջնայինը կարդալ իմանալն է։ Բնականաբար առանց կարդալ կարողանալու,հատկապես այսպիսի դարաշրջանում`համացանցային ոստայնում,դժվար կլիներ սովորել լեզուներ։ Բայց քանի օր այս գրառումը ընթերցելու են ոչ միայն սկսնակներ,այլ նաև լեզվին տիրապետող մարդիկ,ես որոշեցի գրառումը զուտ Այբուբեն սովորելու ձանձրալի կարգավիճակից փոխել մեկ այլ մակարդակի ու ձեզ սովորեցնել ճիշտ ընթերցել`հիմնվելով մարդկանց կողմից արվող կոպիտ սխալների վրա։ Որովհետև նույնիսկ լեզվաբանական ֆակուլտետի ուսանողները անում են այդ նույն սխալները։ Այնպես որ լեզվին տիրոպետողները կշտկեն սխալները,չիմացողներն էլ ճիշտը կսովորեն։

Ձեզ թվում է,ես պիտի սկսե՞մ նրանից,թե քանի տառ ունի գերմաներենը։ Ես դա չգիտեմ,ու լեզվին տիրապետելու համար դա մեզ բնավ պետք չէ։ Տարօրինակ է հնչում, բայց դա այդպես է։ ;)
Այբուբենի հետ կապված մենք կիմանանք միայն այն,որ սա ամենասովորական լատինատառ շարքն է,սակայն մի քանի ավելացումներով։ Գերմաներեն այբուբենը կազմված է լատինատառեր + ումլաութով երեք տառ+տառակապակցություններ։ Հիմա հասկանանք,թե որոնք են դրանք։


пятница, 16 марта 2012 г.

Բեմի մեծանուն դերասան

Սենյակում գրեթե ոչինչ չէր նկատվում,բացի մի կիսատ անկողնուց։ Այդ խեղճուկն էլ նկատվում էր պատուհանից ներս թափանցող Լուսնի աղոտ լույսի պատճառով,որն ասես դեռ ինչ-որ կերպ ուզում էր հիշեցնել,որ էլի առավոտ է գալու,որ միշտ չէ օրն այդքան մռայլ ու մութ լինելու։ Ու եթե ես լինեի փողոցի անդադար վազքի մեջ մտած ու հևիհև վազող հարյուր հազարավորներից մեկը,չէի էլ նկատի,որ անկողնու վրա փոքրիկ մանկիկի նման կուչ էր եկել մի մարդ։ Կուչ էր եկել այնպես,ինչպես իր դեմքի կնճիռներն էին հավաքվել իրար վրա,կպել իրար,ասես պատմելով կյանքի մի պատմություն,հիշելով մի մանկություն,այգուց թռցրած մի խնձոր,չհանձնած մի քննություն,սիրած մի կին,հաջող մի դեր,միայնակ ծերություն...Ծերուկի կենդանությունը հուշում էին պահի տակ մանկական խանդավառությամբ խառնվող ակոսները դեմքի։Ու ժպիտը։ Երևի երազ էր տեսնում։Լա՞վ,թե՞ վատ։Չգիտեմ էլ,հա~։Բայց երազ էր տեսնում։ Նա դեռ երազում էր,լա՞վ,թե՞ վատ,կարևոր չէ,գրողը տանի։ Նա դեռ կարողանում էր երազել,ուրեմն ապրում էր։ Սիրտս թեթևացավ։ Դանդաղ քայլելով մոտեցա անկողնուն ու կքանստեցի կողքին։ Ախ այդ Լուսինը,որը երբեք չէր պահում խաղի կանոնները,անխղճաբար լուսավորում էր Քնածի դեմքը.ասես դիտմամբ լույսի շողեր քցելով նրա հենց աչքերին,որ այդ միակ հաճույքից էլ զրկի նրան։ Բայց երևի Ծերուկի դեմքի մեղմիվ ժպիտը հենց այդ լույսի՞ց էր խաղում շուրթերի վրա։Վաղու~ց լույս չէր տեսել,մի պահ նույնիսկ վախեցա,թե աչքերը արդեն կուրացե~լ են,չեն տեսնում։ Բայց չէ~,եթե այդ աչքերն այդքան շուտ հանձնվողներից լինեին,այսօր ես դրանց չէի էլ տեսնի։ Չէի էլ նայի այս դեմքին,չէի էլ ընթերցի այդ կնճիռները,չէի էլ գրի այս տողերը։  


среда, 14 марта 2012 г.

Ցանկանու՞մ եք հպարտանալ լեզվի ձեր իմացությամբ։ Կարդացե՛ք այս հոդվածը

Ընթերցողներս երևի մի օր կհավաքվեն մեր դպրոցի մոտ,ինձ կքաշեն ու կծեծեն`իմ ուշ-ուշ գրելու պատճառով։ Իսկ ես որպես վախկոտ ու նվազ մարդ բնավ չեմ ցանկանում ծեծվել ընթերցողներիս կողմից ու նվաստանալ համադասարանցիներիս դիմաց,այդիսկ պատճառով ես պատրաստվում եմ նոր գրառում անել`բերելով հետս թարմ շունչ և նոր գաղափար։ :DԻնչ խոսքի բացակայությունն ունի իր լուրջ ու ծանրակշիռ պատճառները,որոնց մասին թերևս կպատմեմ հաջորդ գրառմանս մեջ։ Իսկ այսօր ես ձեզ կառաջարկեմ իմ մտքում ծագած ու դեռ մշակման կարիք ունեցող գաղափարս։ 


пятница, 2 марта 2012 г.

Մամա~

Երբ դեռ երեխա էի..հիմա այլևս երեխա չե՞մ...սխալ սկսեցի։ Երբ ես ավելի փոքր էի,կուրորեն հավատում էի այն մտքին,որ ես հենց-այնպես չեմ ծնվել։ Որ ես շատ կարևոր առաքելություն ունեմ,ես հավատում էի,որ մի բան պիտի փոխեմ աշխարհում։ Գիտե՞ք,տարօրինակ զգացում ունեի սրտումս,հասկանու՞մ եք,ինչ-որ բան էի զգում,ինչ-որ ուրիշ մի բան,որ բառերով չես ասի,խոսելով չես պատմի...անծանոթ էր,բայց ոչ խորթ։ Հարազատ էր ինձ այդ զգացումը,չափազանց տաք էր պահում հոգիս...


Ու երբ ամեն անգամ ծնկներս ծալում էի մորս առաջ ու ձեռներս դնում էի ցավացող,շատ ցավացող գլխին,գիտեի,որ հեսա կանցնի ցավը։ Համոզված էի,որ իմ փոքր ձեռքերը կազատեն նրա գլխի մեծ ցավից։ Մի քանի րոպե..ու վերջ։ Նրա դեմքը պայծառանում էր,ես այնքան երջանիկ էի,որ կարողանում էի փոխհատուցել այն անքուն գիշերները,որ նա անցկացնում էր իմ կողքին,տանջվելով ու տառապելով,փորձելով կտրել հազս,իջեցնել ջերմությունս,մեղմացնել ցավս...փորձելով քնեցնել ինձ,որ ինքը չքնի`հետևելով ի~մ քնին...

Իմ գարունն իմ մաման ա...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...