среда, 29 июня 2011 г.

Գերմանացի՞,թե՞ շվեցարացի

Բայց երբեք ոչ մի դեպքում հայ :)
Բավականին բուռն,էմոցիաներով ու իհարկե նաև բազում վերլուծություններով,երբեմն նաև զայրույթով լի գրառումներից հետո որոշեցի մի քիչ ուրախ ու ծիծաղելի պատմություն պատմել,որը հենց ինձ մասին է։ :)
Ինձ հարազատներս ու բարեկամներս հաճախ են նմանեցնում են եվրոպական որևիցե ազգի ներկայացուցչի։Սակայն ինձ հարազատ մարդիկ միակը չեն։Հաճախ փողոցում ինձ վրա նկատում եմ այնպիսի հայացքներ,որոնք հայերը նետում են արասահմանցիների վրա։Դրանց ես պատսխանում եմ լուռ և ուրախ ժպիտով։
Պատճառը հավանաբար իմ շագանակագույն մազերն ու աչքերն են,մաշկի բավականին բաց գունավորումն ու այտերիս պեպեններ,բացի այդ նաև հագուստիս ոճն ու իմ կեցվածքը :)
Ու ահա վերջերս կրկին զերծ չմնալով նմանատիպ հայացքներից,որոշեցի մի փոքր ծիծաղել ձեզ հետ։)
Ահա քայլում եմ ինձ համար,ականջակալցներս ականջներիս,մտքերս երկնքում ու հայացքս ամենուր։Մեկ էլ զգում եմ ետևիցս քայլով մարդկանց ներկայություն։Փողոցում,բնականաբար,մարդիկ շատ կան,պարզապես իրոք զգացի,որ ոտերն ինձ են ետևում։Զգուշորեն իջացրեցի երաժշտությանս ձայնը և փորձեցի ընկալել ետևիցս քայլով երկու զույգ ոտքերի տերերի խոսակցությունը...
-Չէ՛,լսի՛,հաստատ գերմանացի ա,հարյուր տոկոս,լուրջ եմ ասում..
-Չէէէ,դու գի՞ժ ես,գերմանացիները կոպիտ են լինում,շվեցարացի ա...
-Լսի,բան եմ ասում քեզ,գերմանացի ա,շվեցարացիներն ավելի բոյով են լինում..
-Աաաա,դե սպանիր թողիր,գնում եմ դեմքը նայեմ,կտենանք`գերմանացի՞ ա,թե՞ շվեցարացի...
Մեկ էլ զգում եմ կողքովս,ինձ հավասար քայլում է մի տղա,որը տենդագին նայում է դեմքիս այնպիսի հայացքով,կարծես ցանկանում է ըմբռնել մի բարդ մաթեմաթիկական խնդիր։Մեզ կողքից նայողը կմտածեր տղան ինչ-որ բան է ասել ու ինձանից պատասխան է ակնկալում։)
Ես պարզապես գլուխս շրջեցի ու ժպտացի նրան։Տղան այլայլված ետ գնաց ընկերոջ մոտ ու փոքր-ինչ հիասթափված ասաց.
-Չէ՛,ճիշտ էիր,գերմանացի ա...
:)Մի պահ վարանեցի,ետ շրջվե՞լ և ասե՞լ,թե`տղե~րք,հայ եմ,հա~յ,թե՞ լռել։Այն էլ որոշեցի չկոտրել տղաների ուրախությունը,որոնք վերջապես եկան ընդհանուր հայտարարի և ինձ Գերմանիայի քաղաքացիություն տվեցին...բայց երբեք ոչ Հայաստանի :)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...