Ինչու՞ եմ այսքան ուրախ...

Ես
Նրա հետ ես ծանոթացա համացանցի`Mail.ru Агент ծրագրի միջոցով։Սկզբում քույրս էր նրա հետ ծանոթացել։Երբ ես նկատեցի,թե ինչ հետաքրքրությամն են միմյան հետ շփվում,ինչ-որ թաքուն ցանկություն առաջացավ նրա հետ անձամբ ծանոթանալու։Ես արեցի դա։Մենք ընկերացանք այդ նույն չատի միջոցով։Իմ բոլոր հարցերը կապված համակարգչի և համացանցի հետ ես նրան էի հրամցնում,իսկ նա շատ սիրով պատասխանում էր։ացի այդ նա շատ էր սիրում ինձ համար երգեր գտնել համացանցում և ուղարկել այդ չատով։Կարճ ասած նա ընդհանրապես թույլ չէր տալիս,որ ես որևիցե նեղություն քաշեմ։ :) Ժամանակը վազում էր,և մենք աստիճանաբար ընկերներ դարձանք։Իսկական ընկերներ։Նա միակ մարդն էր,ում ես վստահում էի,ում հետ շփվում էի...Նա թանկ էր ինձ համար...Բայց միայն որպես ընկեր...թե՞

Ապրիլին նրա ծննդյան օրն էր,սակայն դեռ հունվարից սկսել էր մայրիկիս համողել,որ թույլ տա այդ օրն իր կողքին անցկացնենք`քույրս ու ես։Ախր դեռ 14 տարեկան չէի բոլորել,մաման անհանգստանում էր մեզ համար...Բայց նա ավելի համառ գտնվեց,քան ես կարծում էի...
Ապրիլի 19-ն էր`նրա ծննդյան հաջորդ օրը,,այսօրվա պես հիշում եմ,ժամը 12-ին Մարկո Պոլոյի դիմաց։12.02 էր,տեսա նրան կանգնած դռների դիմաց,կանգնած ընկերոջը հեռախոսով գլուխը կախած ինչ-որ բան էր ցույց տալիս։Սիրտս սկսեց լույսի արագությամբ բաբախել,կարծում էի`հիմա դուրս կթռչի։Մոտեցա նրան,գլուխս կախեցի,որ տեսնեմ դեմքն ու ժպտացի ասելով "Բարև" ու ձեռքս մեկնեցի`ողջունելու համար։Ահա զգացի իմ փորքիկ մատները նրա ամուր ձեռքի մեջ,ի՞նչ կատարվեց այդ պահին...ես չգիտեմ...բայց ինչ-որ բան կատարվեց..."

Նա
"Ես ծանոթացա նրա քրոջ հետ և անպիջապես մտնելով նրա պրոֆիլը նրա ընկերների ցանկի մեջ ես նկատեցի լուսավոր դեմքով ու բարի հայացքով մի աղջնակա.նրա քույրն էր։Նա այնքան փոքրիկ ու նուրբ էր,ես ցանկացա անմիջապես նրա հետ էլ ծանոթանալ,բայց վախեցա,թե կցավեցնեմ..ես չկարողացա ինքս ինձ բացատրել այդ զգացողությունը...
Անցավ ժամանակ,և ահա տեսա նրա ընկերանալու առաջարկը։Սիրտս սկսեց թփրտալ։Նա էլ է ինձ նկատել...
Նա կարծես թե լրիվ անտարբեր չէր իմ նկատմամբ։Ես ամեն ինչ անում էի նրա ուշադրությունը գրավելու համար։Ցանկացած երգ,ֆիլմ,նկար,կայք ես գտնում էի նրա համար,կարճ ասած ամեն նարավոր ճանապարհ էի գտնում նրա հետ ավելի մտերմանալու համար...
Ապրիլին իմ ծննդյան օրն էր։Ես անպայման ցանկանում էի նրան տեսնել իմ կողքին իմ 15 ամյակի ժամանակ։Նա պետք է իմ կողքին լիներ,սակայն նրա մայրիկն անհանգստանում էր...Բայց ես բավականին համառ էի...Ներսից ինչ-որ ուժ ինձ անընդհատ առաջ էր մղում,ստիպում էր ավելի համառել ու համոզել...
Ապրիլի 19-ն էր`ծննդյանս հաջորդ օրը։Ես Մարկո Պոլոյի դիմաց ընկերոջս հետ կանգնած նրանց էի սպասում,երբ հանկարծակի մի լուսավոր դեմք ժպտաց ինձ ու մի քնքուշ ձայն ինձ ասաց "Բարև"։Եվ հանկարծ նա իր ձեռքը մեկնեց ինձ և ես հասկացա,որ երբեք ոչ մի աղջկա ձեռքով չեմ ողջունել։Ես մի պահ վախեցա։Նրա մատներն այնքան փոքրիկ էին ու նուրբ,իսկ եթե ցավացնեի...Ահա ես առա նրա ձեռքն իմ ափի մեջ ու հետս ինչ-որ բան կատարվեց...մի հզոր հոսանք անցավ ամբողջ մարմնովս...ի՞նչ էր դա...Ես սիրահարվեցի..."

Շատ օրեր են անցել այդ օրվանից ի վեր,այսօր ամեն ամսվա երկրորդ օրը մի տոն է մեզ համար`նրա և իմ...Շնորհավո~ր,սիրելի՛ս...Ես սիրում եմ քեզ...