Ցավի հնոցի,մորմոքի դարբնոց,
Սա չէ միայն արցունքի ծնոց,
Արցունքն անգամ ճիչն է մանուկի
Եվ հեռվում մարող ձայնը կռունկի։
Արցունք անգամ այն կկոչվե,
Որ մեր շուրթերից դուրս կթռչե,
Ու թե արցունքեն տունն է աչքը,
Արցունքը նույնիսկ սիրո բերկրանքն է,
Մեր սրտում ապրող հույսի հավատն է,
Այն անգամ թևաթափ եղած,
Բայց չհուսահատված սիրո կրակն է։
Արցունք են նաև մորս աչքերը,
Ուր կտեսնեմ վճիտ խոտքերը,
Արցունք է նաև իմ կյանքը ծաղկող,
Արցունքով եկա~ծ ու ճանապարհվող։
Արցունքը միայն ցավը չէ բնավ,
Այն ժպիտն օծող մյուռոնն է իրավ։
Արցունքը միայն տառապանքը չէ,
Որ կղողանջե ու կարձագանքե։
Արցունք է առաջին քայլը մանկան,
Արցունք է առաջին կորուստը մանկան,
Կորուստն իր նոր ատամների,
Որ դեռ պիտի ժանիքանան։
Արցունքն ուղղակի երկար աղոթած
Ու գտնված երջանկության սերն է կորած։
Արցունքն ուղղակի հրաբխից ժայթքող
Ու դուրս բերվող լավան է պայթող։
Комментариев нет:
Отправить комментарий