Ծանոթանում ենք։ Աննա Արոյան։

Ես ինձ բավականին վատ կզգայի,եթե ես,բլոգումս պատմելով իմ մեծ հաջողության մասին,վայելեի ձեր շնորհավորանքներն ու հպարտությունը,ու ոչինչ չպատմեի ինձ հետ հավասար պայքարած մի աղջկա մասին,ում ես արդեն 2 տարի է ճանաչում եմ։


Բնականաբար ոչինչ չեմ կարող պատմել նրա հույզերից,բայց կարող եմ պատմել այդ անձնավորության մասին,ով նույնպես Հայաստանի պատիվը բարձր էր պահել միջազգային այդ մրցույթում։


Աննայի հետ ծանոթ էինք հեռվից-հեռու։ Մենք Գերմաներեն լեզվի ուսուցման նույն ծրագրի մեջ էինք ներառված,ու թերևս ճանաչում էինք իրար դեմքով ու անուն-ազգանունով։ 2010 թվականին նրան և ինձ հնարավորություն ընձեռվեց երկու ամիս ապրել Գերմանիայում։ Մենք լինելու էինք տարբեր քաղաքներում,սակայն բավականին երկար ճանապարհ ունեինք միասին անցնելու,հատկապես եթե հիշենք,թե ինչպիսի արկածներով հասանք Գերմանիա...


Իսկ ինչպես ասում է հին հայկական ասացվածքը`մինչև մարդու հետ ճամփա չգնաս,չես ճանաչի։ :)


Ահա թե ինչպիսի Աննայի ես ճանաչեցի այդ մի քանի ժամվա և հետագա տարիների ընթացքում։